Posts tonen met het label Anderen over Masters. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Anderen over Masters. Alle posts tonen

11 augustus 2014

Showboat

De dag van Eric zijn overlijden was tevens het 11 jarig jubileum van de Showboat. Dat Eric graag juist rond deze datum de Showboat bezocht wist ik, hij bezocht de Showboat graag en rond deze tijd was er altijd een extra feestelijk tintje vanwege de verjaardag van Mrs Manita.

Eric had graag mij daar ook gezien, en dan het liefst ook rond deze datum omdat mijn verjaardag ook rond deze tijd is. In de maanden voor zijn overlijden hebben we gesproken over hoe graag hij nog eens naar de Showboat zou gaan. Het was de bedoeling geweest om in 2012 elkaar daar te treffen, ik samen met mijn partner en Eric met een bijzondere vrouw die hij al eens eerder had vergezeld op de Showboat. Het mocht niet zo zijn, Eric zijn gezelschapsdame was verhinderd en hij wilde absoluut niet alleen gaan. Daar was hij meer dan duidelijk in, al mijn pogingen hem te overtuigen tot spijt.

Ik heb lang getwijfeld of ik wel of niet een fragment zou delen uit het verslag dat Mrs Manita schreef ter ere van het 11 jarig bestaan van de bdsm feesten op de Showboat. Misschien speelden gemengde gevoelens daar ook wel in mee, ik had getwijfeld om die avond naar de Showboat te gaan. Mijn enige motivatie om te gaan was omdat ik wist dat Eric er die avond zo graag had willen zijn, gevoelsmatig kon ik de stap niet zetten en toen ik de volgende morgen hoorde dat Eric juist die avond was overleden had ik er vrede mee dat ik niet gegaan was.

Dit is wat Mrs Manita schreef en ik, met haar toestemming, hier delen mag:

Ook nog even een trieste mededeling.
Heel kenmerkend is vrijdagavond om 22:30, toen de party goed op stoom begon te komen, de BDSM schrijver Eric Masters overleden.
Eric was een graag geziene gast op mijn party’s en was daar een grote enthousiaste fan van.
Speciaal voor de jubileum party’s schreef hij altijd een prachtig verslag, dat onder andere gepubliceerd werd in de Massad en het Doma magazine.
Zowel Rob als ik hebben rond 22:30 er aan gedacht dat het best wel vreemd voelde dat Eric er niet was.
Wij wisten dat hij ongeneselijk ziek was en hadden dus al het vermoeden dat het niet goed ging.
Misschien is hij toch even langs geweest op zijn favoriete SM Party, wie weet.
Ik en velen met mij in de scene zullen Eric Masters missen, maar via zijn mooie geschriften zal hij nog lang bij ons doorleven.
Mrs Manita
(lees hier het volledige verslag)


17 januari 2014

Een prettige kalme uitstraling

Door Ton Verhoeven
De eerste ontmoeting met Eric had ik in het jaar 2005 bij een dame wiens naam we gezamenlijk collectief vergeten zijn voor een BDSM Radio interview.
Bij zo’n interview heb je altijd gelijk een eerste indruk bij Eric was dat er één van een ongelofelijk grote kalmte die hij uitstraalde, bovendien zijn droge humor en de Bourgondische genieter.

Zijn stem deed mij onmiddellijk aan die van Jan Marijnissen denken maar dan veel kalmer.
Ik denk dat als je hem als D zou hebben dat hij nimmer zijn geduld zou verliezen en zijn kalmte verder zou uitstralen op zijn subje.
Bovendien was er ook nog een rode draad in ons beider leven n.l.: Treinen en hartkwalen.

Eric is al jaren fanatiek verzamelaar van model treinen en ik banjer al ruim 20 jaar als Hoofd Conducteur rond op de grote uitvoeringen ervan.
Op zich een buitengewoon leuke baan met uitzonderingen van trauma’s door agressie en zelfdodingen.
Het moest er dan ook van komen dat we eens een dagje gezamenlijk op pad gingen met de grote uitvoeringen hiervan.
Wat dan op valt is zijn grote kennis van het grote spoor en zijn nieuwsgierigheid naar mijn werk.
Uiteraard gaat het dan op zo’n dag heel vaak over die grote andere gezamenlijke hobby annex levenswijze BDSM. Waarbij je snapt dat een dagje te kort is om alles te bespreken wat er gaande is onze boeiende wereld.

Een aantal jaren geleden hadden we de pech om beiden een dotter behandeling te moeten ervaren.
Als je beiden dergelijke ervaring hebt gehad dan schept dat ook nog een soort lotgenoten band erbij.
Er is een besef dat het leven niet zo vanzelfsprekend is dan dat het lijkt. Daarnaast ga je veel intensiever genieten van het leven.

Het leuke is ook zijn verhalen te lezen die je in één adem kan wegsmullen. Opvallend daarbij is de humor in zijn verhalen zonder daarbij te vervallen in een comedy parade. Ook zijn woordspelingen zijn mooi. Hij is in staat om de heftigste en kinky elementen om te vormen tot smakelijke hapklare brokken die iedereen gulzig slikt als zoete koek. Terwijl als een ander dit zou omschrijven men gelijk zou wegzappen of omslaan.
Ook is de fantasie in zijn verhalen voor menigeen en mijzelf incluis een inspiratie om het RL te verwezelijken.

Ook ben ik zo vrij geweest om een komische quote van hem te gebruiken n.l.: “Ik ben slaaf want ik werk in loondienst”.

Tot slot hoop ik nog lang van onze vriendschap te kunnen genieten zowel schuddend onder 360 ton trein en op andere momenten.

Voor de rest wens ik Eric heel veel gezondheid en BDSM genot toe,

Groetjes,

Tom Verhoeven alias Ton De-Kooi

Bdsm Radio & De Kooi


24 oktober 2013

Zwart & Rood

Ooit vroeg Eric mij of ik iets wilde schrijven over zijn website, ik geef eerlijk toe dat ik niet stond te trappelen en er wat overredingskracht van hem nodig was om mij over te halen zijn website eens goed onder de loep te nemen. Om er vervolgens een aardig stukje over te schrijven, ik ben nog aan het uitzoeken of ik die tekst op de één of andere manier weer boven water kan krijgen en mocht ik hem vinden dan zal ik deze hier plaatsen.

Waar ik Eric altijd graag mee heb geplaagd was zijn voorliefde voor traditionele details, zoals de kleuren zwart en rood voor zijn website. Ik heb hem wel eens gevraagd waarom hij niet met de tijd mee ging en of hij al eens had overwogen zijn site opnieuw vorm te geven. Zijn antwoord was dat hij daar zeker over nagedacht had, maar het zwart en rood zou niet verdwijnen want dat was zijn handelsmerk geworden, aldus Eric.

Het mag duidelijk zijn, de keuze voor de kleuren van deze site is niet zomaar een keuze. Ik heb geprobeerd iets te vinden waarvan  ik denk dat Eric het had weten te waarderen, zowel het strakke design als de traditionele zwart/rood/wit kleuren.

Wat ik uiteindelijk ook nog heb weten terug te halen via internet zijn de banners die Eric voor zijn website gebruikte. Deze wil ik toch wel graag delen hier, ik weet niet of hij ze zelf gemaakt had of had laten maken, wel weet ik dat deze banners voor hem nimmer vervangen hoefden te worden...ze waren toch prima zo...